“Αυτισμέ, σε αγαπήσαμε!”

Πριν απο πεντε χρονια πηρα στα χερια μου ενα χαρτι που εγραφε με ομορφα στρογγυλα γράμματα Διαχυτη Αναπτυξιακη Διαταραχή. Το παιδι μου ειναι στο φάσμα! Ποιο φασμα;…ρωτησα! Στο φασμα του αυτισμού!

Και από τοτε ξεκινησαμε ενα ταξιδι με μια βαρκα που εμπαζε απο παντου νερά. ..εγω ημουν η βάρκα. Ποιος καπετανιος ποια πανιά; Ακυβερνητη η ζωη μας …με ολους τους συγγενείς να εχουν πεσει πανω μου και να μου ριχνουν ευθύνη οτι δεν εβγαζα εξω το παιδι , οτι δεν του μιλαγα πολυ, οτι η τρελλη ειμαι εγω και εγω να παω σε ψυχιατρο. Ηχολαλια , στερεοτυπιες, αισθητηριακα, εμμονες, δυσκολια στο φαγητο , κακη βλεμματικη επαφη, απουσια κατανόησης λογου….ολα τα ειχαμε.

Παμε στο πρωτο κεντρο…τζιφος! Προσπαθουσαν να με πείσουν οτι το παιδι μου ειναι αναπηρο, τον ακουγα να ουρλιαζει πισω απο κλειστες πορτες και δεν ειχα το θαρρος να μπω μέσα να τους ρωτησω γιατί του το κάνουν αυτο…Ενας χρονος χαμενος θεραπευτικά, ενας χρονος καταθλιψης για μένα.

Αλλαζω κεντρο και ο καλος θεος φερνει στη ζωη μας μια νεράιδα. Αυτη η νεραιδα ειναι διπλα μας μεχρι τώρα , συνοδοιπόρος, φιλη, παρηγορια μας! Η ταμπελα εχει τη δυναμη που εσυ θα της δωσεις, μου ελεγε…βγαλε απο το μυαλο σου ολες τις προσδοκιες που έχεις για το παιδι σου. Αγαπησε τον ετσι οπως ειναι…κανε τις εμμονες του παιχνιδι, εργαλειο σου για να μπεις στον κόσμο του. Πειράζει που δεν καταλαβαινω τιποτα; Ετσι της απάντησα. ..Κι αυτη η νεραιδα μου εδειξε το δρομο για την καρδια του.Παιξε μαζι του χωρις να σκεφτεσαι τιποτα μου ειπε…Κι έπαιξα και τον αγάπησα και τον δεχθηκα οπως ακριβως ειναι. Και το θαυμα έγινε! Ο Αλέξανδρος ξεκλειδωσε μέσα σε εναμησι μήνα. ..

Δεν πιστευα στα ματια μου…στα αυτια μου! Το παιδί μου με επαιρνε αγκαλια , με κοιταγε στα ματια , μου μιλουσε! Δουλεψαμε την αναγνώριση συναισθηματων , αν εβαζε λέξεις στα συναισθήματα του θα μπορουσε να τα εκφραζει σε εμάς και να τα αναγνωριζει στους άλλους. Εικονες , παιχνιδι ρολων, κινητικο παιχνίδι για ενισχυση της βλεμματικης επαφης. Τον επαιρνα διπλα μου και βλέπαμε για μιση ωρα παιδικά προγράμματα. ..ο Μίκυ τρεχει , ο Μικυ τρωει, ο Μικυ μιλαει. Και οι εικονες γινανε λέξεις στα ματια του. ..Κοινωνικες ιστοριες που τις φτιάχναμε μαζί με την καλη μας νεραιδα ειδικα γι αυτον για να κατακτησουμε μια κοινωνικα αποδεκτή συμπεριφορά. Και το παιδι μου ανθισε σαν ενα μικρο κοκκινο λουλουδι και στολισε τον κόσμο μας!

Διαβαζα για ολες τις θεραπευτικες μεθοδους και πια είχα λόγο και αποψη για την παρεμβαση. Βιωματικό παιχνιδι, παραμυθια που σκαρωναμε μαζι κάθε βραδυ αγκαλια. Εφερνα παιδια καθε μερα στο σπιτι και οργανωνα παιχνιδια με εύκολους κανονες, βολταραμε με το μικρουλη μου στο μαρσιπο και ετρεχα από αυτοκινητο σε αυτοκινητο για να του μάθω χρώματα, αριθμούς. Οτι κάναμε το καναμε μαζί. Έρχεται και δεύτερη νεραιδα στη ζωη μας…η κα Κελυ η διευθύντρια του παιδικου σταθμου …δεν τον ξεχωρισε ποτε, τον αγαπησε, τον έβαλε στην ομαδα της ταξης. Οχι με ζόρι, λιγο λιγο , οσο αντεχε ο ίδιος. …

Και πέρασαν δυο χρονια και παιρνω στα χερια μου δευτερο χαρτι με τα ίδια ομορφα στρογγυλα γράμματα. …και ο μικρος στο φασμα. Καμια βλεμματικη επαφη, απουσια λογου, φαντασιας , κατανόησης, στερεοτυπιες, εμμονες, ουρλιαχτά, αισθητηριακα. Ατιμε αυτισμε…πώς θα σε αγαπησω δευτερη φορά; Ο Χρηστος μου δυο χρονων κι εγω 156…ετσι ενιωθα! Τωρα ομως ηξερα…ναι ειναι πιο βαρυς ο αυτισμος του αλλά η μαμά εχει μαθει να πλεκει ομορφα δυνατα φτερά και μπορει να φοβάται αλλά εχει μάθει να αγαπάει ακομη και το φοβο.

Οι ιδιες νεραιδες μας βοηθησαν….κάναμε πρωιμη παρέμβαση. . Portage ετσι λέγεται. ..παιχνιδι στο σπιτι με μικρους στόχους. Του μάθαινα μεσα απο το παιχνίδι λεξεις με νοηματα μιας και δεν ειχε λογο. Και τα νοηματα γινανε λέξεις και οι λέξεις προτασεις . Κάναμε τις εμμονες του παιχνιδι. ..το κουτι του connex εγινε μαγικο κουτι που εμφανιζε καθε λογης πραγματα, η μπαλα εγινε παιχνιδι για να μαθουμε το σειρα σου σειρα μου για να μαθει να περίμενει. Βαζαμε μουσική και χορευαμε για να αρχισει να μιμειται. Τραγουδια για να αρχισει να ηχολαλει, να επεξεργαζεται τους ηχους των λέξεων. Μη τη φοβαστε την ηχολαλια. ..καντε τη συμμαχο. Και ο μικρος ανθισε κι αυτός!

Αυτισμε …εγω και τα παιδια μου σε αγαπήσαμε οσο μας αγαπησες κι εσυ! Σου κλεισαμε το ματι και σε αγκαλιασαμε….Μαγικο φιλτρο: αγαπη, αποδοχή, πιστη, εμπιστοσυνη, ελευθερία. .. Να πως γινονται τα θαυματα!