Το σχολείο στο σπίτι ή αλλιώς «τηλεκπαίδευση»

Τους τελευταίους μήνες βιώνουμε όλοι μας σε επίπεδο οικογένειας, κοινωνίας, χώρας, αλλά και ως μέλη της παγκόσμιας κοινότητας, αλλεπάλληλες αλλαγές στη ζωή μας.

Συναισθήματα όπως αβεβαιότητα, ανασφάλεια και φόβος είναι για πολλούς από εμάς κομμάτι της καθημερινότητας.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, τα παιδιά –δυστυχώς- δεν μένουν ανεπηρέαστα. Παράλληλα με τις περιορισμένες εξόδους από το σπίτι, τις φιλικές συναναστροφές και δραστηριότητες, τα δημοτικά σχολεία μετρούν ήδη μια εβδομάδα αναστολής της λειτουργίας τους. Η τηλεκπαίδευση, η εξ αποστάσεως δηλαδή εκπαίδευση από το σπίτι μέσω υπολογιστή, καθώς και το πρόγραμμα της εκπαιδευτικής τηλεόρασης έχει αντικαταστήσει το μάθημα στο σχολείο.

Σε μια τέτοια περίοδο ανατροπών, οι γονείς είναι σημαντικό να διατηρήσουν όσο το δυνατό τις –νέες- ισορροπίες μέσα στην οικογένεια και το σπίτι το οποίο τις τελευταίες εβδομάδες καλείται να παίξει έναν πολλαπλό και ταυτόχρονο ρόλο ως μέρος εργασίας για τους γονείς, σχολική τάξη για τα παιδιά, χώρος ψυχαγωγίας αλλά και «ψηφιακής» συνάντησης με συγγενείς και φίλους.

Οι προτάσεις που ακολουθούν προσανατολίζονται στο να έχει η προσπάθεια αυτή των γονιών όσο το δυνατόν καλύτερα αποτελέσματα, τόσο ως προς το γενικότερο κλίμα της οικογένειας, όσο και ως προς τη σχολική καθημερινότητα των παιδιών στο σπίτι.

ΓΕΝΙΚΑ

• Αναγνώριση και αποδοχή της πραγματικότητας. Ο γονιός μέσ’ από τη στάση και το δικό του παράδειγμα μπορεί να ενθαρρύνει το παιδί να αποδεχτεί τη δεδομένη πραγματικότητα, να εκτιμήσει ό,τι έχει και να προχωρήσει. Όσο πιο γρήγορα κατανοήσουμε και προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα, τόσο πιο αποτελεσματική και δημιουργική θα είναι η καινούρια μας καθημερινότητα.
• Συζήτηση και δραστηριότητες (όπως παραμύθια, εκπαιδευτικά βίντεο, χειροτεχνίες, παραδείγματα από τα ζώα ή τη φύση) σχετικά με τις αλλαγές στη ζωή, την αρρώστια, την απώλεια (ανάλογα με την ηλικία, τις ανάγκες, τα ενδιαφέροντα του παιδιού, τις ειδικές συνθήκες της κάθε οικογένειας).
• Διατήρηση καθημερινών ρουτινών (όσο και όπου είναι εφικτό) ή δημιουργία νέων, οι οποίες συντελούν στο αίσθημα ασφάλειας που είναι σημαντικό να βιώνει το παιδί ούτως ή άλλως, πολύ περισσότερο σε συνθήκες έντονων αλλαγών.
• Επαρκής φροντίδα προς τα παιδιά αλλά και αυτοφροντίδα των γονέων: ικανοποιητική ενυδάτωση, ισορροπημένη διατροφή, επαρκής ξεκούραση. Η καθημερινότητα μπορεί να αλλάζει, όμως οι βασικές ανάγκες που έχουμε όλοι μας εξακολουθούν να υπάρχουν και χρειάζεται να ικανοποιούνται, προσέχοντας, ειδικά με την αλλαγή του σχολικού ωραρίου, να μη μετακινηθούν ιδιαίτερα οι χρόνοι του βραδινού ύπνου των παιδιών.
• Προσπάθεια να παραμείνουν οι γονείς ψύχραιμοι κι αισιόδοξοι. Ακόμα και στις δύσκολες συνθήκες υπάρχουν και οι φωτεινές στιγμές, τα θετικά γεγονότα, τα ευχάριστα νέα. Το να είναι οι γονείς διαρκώς αισιόδοξοι και ήρεμοι γενικά, αλλά και ειδικά κάτω από τις δεδομένες συνθήκες, φυσικά δεν είναι ούτε λογικό, αλλά ούτε και το ζητούμενο. Το να προσπαθούν ωστόσο στο τέλος της ημέρας να κρατάνε και να μοιράζονται τις καλές στιγμές και να επικεντρώνονται στα θετικά, συζητώντας με τα παιδιά τι θα μπορούσε να γίνει καλύτερα την επόμενη ημέρα ή τι έφταιξε και υπήρχαν κάποιες δυσκολίες είναι πολύ σημαντικό για την ψυχοσυναισθηματική ισορροπία όλης της οικογένειας.
• Δραστηριότητες σωματικής εκτόνωσης και συναισθηματικής αποσυμφόρησης –ιδανικά καθημερινά- για όλη την οικογένεια, αλλά και κάθε μέλος χωριστά (όπως βόλτα στη φύση, χορός, διαλογισμός, γυμναστική), ακόμα και για μικρή χρονική διάρκεια .

ΕΙΔΙΚΑ

• Χρόνος στα παιδιά να προσαρμοστούν στη νέα σχολική καθημερινότητα. Τα παιδιά έχουν βιώσει πολύ μεγάλες αλλαγές στο σχολικό τους περιβάλλον ήδη από τους τελευταίους μήνες της προηγούμενη σχολικής χρονιάς. Χρειάζονται χρόνο να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα. Υπομονή, κατανόηση κι «ένα βήμα τη φορά».
• Βοήθεια στην εξοικείωση με την τεχνολογία, την συγκεκριμένη πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης, τη διαδικασία συμμετοχής στα τηλεμαθήματα ώστε να αισθάνεται ο μαθητής όσο το δυνατόν περισσότερο αυτόνομος, όπως και στην τάξη του σχολείου.
• Ρεαλιστικές προσδοκίες ως προς τους μαθησιακούς στόχους και πιθανός επαναπροσδιορισμός τους. Σε μια τέτοια έκτακτη συνθήκη που βιώνουμε, οι προτεραιότητες πιθανόν να χρειαστεί να αλλάξουν, όπως και οι απαιτήσεις σχετικά με τους μαθησιακούς στόχους. Ο γονιός καλείται σε μεγάλο βαθμό να καλύψει τη φυσική απουσία του δασκάλου κι αυτό μπορεί να προκαλέσει παρανοήσεις, υπερβολικές απαιτήσεις και να καλλιεργήσει αρνητικό κλίμα στη σχέση του γονέα με το παιδί.
• Ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας με τον δάσκαλο ώστε να προληφθούν ή να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι δυσκολίες που προαναφέρθηκαν αλλά και να βοηθηθεί ο γονιός στον ενισχυμένο ρόλο που καλείται να παίξει.
• Επαναπροσδιορισμός συνθηκών σχολικής μελέτης. Πιθανόν να χρειαστεί να οργανωθεί εκ νέου ο χώρος μελέτης και σίγουρα ο χρόνος, δεδομένης της αλλαγής των σχολικών μαθημάτων από πρωινές σε μεσημεριανές κι απογευματινές ώρες. Ο γονιός, ανάλογα πάντα την ηλικία και τις ανάγκες του παιδιού χρειάζεται να βοηθήσει το παιδί στη σωστή οργάνωση και διαχείριση του χρόνου του. Για παράδειγμα, εφόσον τα μαθήματα γίνονται μεσημεριανές κι απογευματινές ώρες, το παιδί θα πρέπει να διαβάζει το πρωί, ώστε –ιδανικά- μετά το απόγευμα και τη λήξη των μαθημάτων, να έχει και τον απαραίτητο χρόνο ελεύθερου παιχνιδιού, αποσυμφόρησης και χαλάρωσης.
• Εστιασμός στην προσπάθεια και στα δυνατά σημεία του παιδιού. Η τόνωση της αυτοπεποίθησης και η ενθάρρυνση των παιδιών να προσπαθούν, να ενδιαφέρονται για νέες γνώσεις ή να δοκιμάζουν καινούριους τρόπους μάθησης εν προκειμένω, είναι πάντα σημαντική – πολύ περισσότερο στις συγκεκριμένες συνθήκες- καθώς κινητροδοτούν τη διάθεση για προσπάθεια και καλλιεργούν την αυτοεκτίμηση του παιδιού.